Thursday, February 28, 2013

Δυνατότητα συνταξιοδότησης στα 62 στις παροχές Σαμαρά προς αγρότες

Η αγροτική μεταρρύθμιση είναι καθοριστική για την ανάπτυξη και την έξοδο της χώρας από την κρίση, τόνισε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς από τη Βουλή, αναλύοντας την κυβερνητική πολιτική και τις ενέργειες για την ενίσχυση των αγροτών στη συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως σε επίπεδο αρχηγών για τα αγροτικά προβλήματα. Δεν έχουμε δικαίωμα να....
Διαβάστε τη συνέχεια....
Πηγή: http://pkampas.blogspot.com/

Μεσογειακή Έκθεση Ελιάς και Ελαιολάδου

Η 5η Μεσογειακή Έκθεση Ελιάς και Ελαιολάδου θα πραγματοποιηθεί 1 με 3 Μαρτίου στην Αθήνα (Ελληνικό), όπου θα διεξαχθεί και ο Διεθνής Διαγωνισμός Εξαιρετικού Παρθένου Ελαιολάδου Αριστείον 2013.
Στην έκθεση θα υπάρχουν, μεταξύ άλλων, τυποποιητές ελαιολάδου και ελιάς, εξαγωγείς τελικού προϊόντος, εργαστήρια και όργανα ποιοτικού ελέγχου, πιστοποίηση κατά πρότυπα iso και haccp, μηχανήματα επεξεργασίας και....
Διαβάστε τη συνέχεια....
Πηγή: http://pkampas.blogspot.com/

"Γνωρίζω και προβάλλω τη Φύση και την Ιστορία της Μεσσηνίας" στην Costa Navarino

"Γνωρίζω και προβάλλω τη Φύση και την Ιστορία της Μεσσηνίας" στην Costa NavarinoΞεκινά η 2η χρονιά του Εκπαιδευτικού Προγράμματος από το Navarino Foundation και το Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής / Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.

Σε συνέχεια της μεγάλης ανταπόκρισης που είχε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Γνωρίζω και προβάλλω τη Φύση και την Ιστορία της Μεσσηνίας» το 2012, πραγματοποιείται....
Διαβάστε τη συνέχεια....
Πηγή: http://pkampas.blogspot.com/

Ηξεραν για το θησαυρό στο υπέδαφος μας και έκαναν τον… Κινέζο!


Ηξεραν για το θησαυρό στο υπέδαφος μας και έκαναν τον… Κινέζο!

Ένοχος ή βλαξ; Το δίλημμα αυτό λαμβάνει νέες διαστάσεις μετά την αποκάλυψη ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις όλων των τελευταίων ετών γνωρίζουν και, μάλιστα, πολύ καλά το θησαυρό που κρύβει το υπέδαφος της πατρίδας μας. Δεν περίμεναν την έκθεση της Deutsche Bank που δημοσιοποιήθηκε στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου και κάνει λόγο για αποθέματα φυσικού αερίου 430 δισ. ευρώ νοτίως της Κρήτης για να το πληροφορηθούν!
Όπως προκύπτει από απάντηση του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής σε ερώτηση των βουλευτών των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Βασίλη Καπερνάρου και Ραχήλ Μακρή, όχι μόνο υπάρχει απόρρητο αρχείο με όλα τα στοιχεία του ορυκτού πλούτου της χώρας, αλλά αυτό -παρότι αποτελεί ιδιοκτησία του ελληνικού Δημοσίου- έχει αφεθεί προς φύλαξη σε μια ιδιωτική εταιρεία, τα Ελληνικά Πετρέλαια! Σα να μην έφταναν αυτά, το υπουργείο έχει πληρώσει και 144.000 ευρώ για τη φύλαξη του αρχείου από τον ιδιώτη, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Για να γίνει απόλυτα κατανοητό: Εχουμε στα χέρια μας πλήρη έκθεση για το πού και τι ορυκτό πλούτο διαθέτει το ελληνικό υπέδαφος. Θα περίμενε, λοιπόν, ο Ελληνας που τόσα έχει υποστεί στην εποχή του μνημονίου, πρώτο μέλημα μια κυβέρνησης Ελλήνων να είναι η μελέτη και η αξιοποίηση του αρχείου αυτού προς όφελος της ταλαίπωρης της ελληνικής οικονομίας. Αλλά όχι. Αυτοί, αντί να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, προτίμησαν να αφήσουν το αρχείο σε ξένα χέρια και να απομυζούν στον Ελληνα πολίτη, τον οποίο βυθίζουν καθημερινά και περισσότερο στην ανέχεια, με χαράτσια, κάθε είδους φόρους, περικοπές μισθών, συντάξεων και επιδομάτων. Επέλεξαν να οδηγούν όλο και περισσότερους Ελληνες καθημερινά στην αυτοκτονία, παρά να αξιοποιήσουν τον ορυκτό μας πλούτο. Ή, μάλλον, έκαναν κάτι ακόμα χειρότερο: άφησαν το απόρρητο αρχείο στα χέρια ενός ιδιώτη με συγκεκριμένα συμφέροντα!
Όχι μόνο δεν εκμεταλλεύθηκαν την πολύτιμη αυτή γνώση προς όφελος του ελληνικού λαού, αλλά την άφησαν στην «καλή προαίρεση» του ιδιώτη… Μα, τόση ευπιστία; Τόση βεβαιότητα ότι ο ιδιώτης, παράλληλα με τις υπηρεσίες φύλαξης (για τις οποίες πληρώνουμε αδρά), δεν θα έμπαινε στον πειρασμό να ρίξει μια ματιά πού υπάρχει τι στο ελληνικό υπέδαφος; Και δε θα αξιοποιούσε αυτές τις πληροφορίες για τα συμφέροντά του, αφήνοντας τον ελληνικό λαό για μια ακόμη φορά «στην απέξω»; Αυτά τα σοκαριστικά αποκαλύφθηκαν από την απάντηση του ΥΠΕΚΑ στην ερώτηση που κατέθεσαν ο κ. Καπερνάρος και η κυρία Μακρή στις 12/12/2012. Το θέμα της ερώτησης ήταν: «Φύλαξη των αρχείων με τις απόρρητες έρευνες για τον ορυκτό πλούτο της χώρας». Η ερώτηση είχε υποβληθεί με αφορμή δημοσιεύματα και δηλώσεις του καθηγητή-συμβούλου του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Φώσκολου. Συγκεκριμένα οι δύο βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων ρωτούσαν:
Υπάρχουν αρχεία-χάρτες που αφορούν απόρρητες έρευνες για τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας; Πού φυλάσσονται τα αρχεία των παραπάνω μελετών και με την επιτήρηση ποιων κρατικών οργάνων, ώστε να παραμείνουν αναλλοίωτα και ασφαλή; Τι σας οδήγησε, ενώ υπάρχουν οι εκθέσεις των παραπάνω ερευνών, να αναθέσετε εκ νέου ερευνητικές εργασίες για τον ίδιο λόγο; Στην περίπτωση που κάτι τέτοιο ήταν αναγκαίο να γίνει, θα συγκριθούν οι νέες εκθέσεις με τις προηγούμενες με δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων ώστε να υπάρξει πλήρης ενημέρωση του κοινού; Ποιος φορέας έχει ασχοληθεί με την ανάθεση των νέων αυτών ερευνητικών εργασιών και με ποια νομική διαδικασία; Παράλληλα ζητήθηκαν, η σύμβαση μίσθωσης του χώρου όπου φυλάσσονται τα αρχεία του ορυκτού πλούτου και τα σχετικά παραστατικά με τα οποία πληρώνονται μισθώματα για την φύλαξη των αρχείων.
«ΚΟΛΛΗΣΕ» ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΣΤΑ ΕΛΠΕ!
Διαβάστε, τώρα, τι απίστευτο απαντά το υπουργείο: Στις 5/10/10, επιτροπή παρέλαβε το απόρρητο αρχείο από τα ΕΛΠΕ. Ήδη, όμως, από νωρίτερα (!), στις 11/3/09, η κυβέρνηση είχε συμφωνήσει το αρχείο να παραμείνει για φύλαξη στα ΕΛΠΕ, γιατί -λέει- είναι «ευαίσθητο» και μόνο εκεί υπάρχουν «συνθήκες ασφαλούς και κατάλληλης φύλαξης»! Εκτοτε, οι εκάστοτε κυβερνώντες αναζητούν ανάλογο χώρο να το φυλάξουν, αλλά δεν βρίσκουν πουθενά!
Είναι απλό. Το αρχείο δεν θέλει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να φύγει από τα ΕΛΠΕ. Του αρέσει εκεί.

Πηγή: http://www.greekznews.com/

«Δεν ξεχνάω ότι πριν γίνω τραγουδιστής δούλευα σε οικοδομή»

«Δεν ξεχνάω ότι πριν γίνω τραγουδιστής δούλευα σε οικοδομή»


Ο Θάνος Πετρέλης παραχώρησε μία συνέντευξη στο περιοδικό ΕΓΩ! και μίλησε για το κατά πόσο η κρίση έχει αλλάξει τις συνήθειές του.
«Ανήκω στους τυχερούς ανθρώπους. Κατάφερα να κάνω χόμπι το επάγγελμα μου και αυτό είναι ευλογία. Επειδή είμαι συγκρατημένος σε όλους τους τομείς της ζωής μου και στα οικονομικά, δεν ξεχνάω ότι πριν γίνω τραγουδιστής δούλευα σε οικοδομή με τον πατέρα μου. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο σχολείο για μένα, γιατί εάν τα πράγματα μου πήγαιναν ξαφνικά καλά, χωρίς να έχω βιώσει την βιοπάλη, ίσως δε θα εκτιμούσα την αξία των χρημάτων. Όλα αυτά τα χρόνια ήρθαν αρκετά λεφτά στα χέρια μου, αλλά εγώ έκανα συντηρητική ζωή, χωρίς πολλά έξοδα και κραιπάλες. Έκανα σωστή διαχείριση, αλλά πριν από την κρίση βρισκόμουν μόλις 4-5 χρόνια στην δουλειά. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Εκεί που κάναμε 100 μεροκάματα την σεζόν, έχουμε φτάσει να κάνουμε 15-20. Με 20 μεροκάματα όσο καλά κι αν είναι δεν είναι δυνατόν να ζήσεις, γιατί υπάρχουν και κάποια πάγια έξοδα. Κάποιοι ζουν με 500 ευρώ τον μήνα. Δε γίνεται να ζεις αξιοπρεπώς με αυτά τα χρήματα», ανέφερε.

Πηγή:faysbook.gr

Πηγή: http://www.greekznews.com/

Προς τρελαμένη πιτσιρικαρία...Το βασανιστήριο με το Harlem Shake να το κάνετε έξω από τη βουλή..μέρα νύχτα..και να είστε χιλιάδες..

Τα αποτελέσματα θα είναι πολύ καλύτερα...από το να γίνονται επεισόδια...με μολότοφ και χημικά...Την δέκατη φορά που θα ξανακούσουν αυτό τον απαίσιο ήχο...προβλέπω ομαδικές παραιτήσεις βολευτών ...και αποδράσεις με ελικόπτερα..

Βίντεο...Harlem Shake Κόκκινο πάρκο - Ηλιούπολη/Θεσσαλονίκη..



Και μερικά μαζεμένα..




Πηγή: http://www.eglimatikotita.gr/

Spiegel ..«Μία καλή καλοκαιρινή σεζόν θα σώσει την Ελλάδα»

Με την ελληνική κυβέρνηση τα έβαλε το γερμανικό περιοδικό Spiegel κατηγορώντας την πως αδιαφορεί για τους όρους λιτότητας και ότι αντιμετωπίζει την επιστροφή της Τρόικα τόσο ατάραχα όσο ποτέ.
 Στο άρθρο που ανέβηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού επισημαίνεται ότι την ώρα που το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία αυξάνει την ανησυχία για νέα όξυνση της ευρωκρίσης, η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αποσπάσει κάποιες υποχωρήσεις από την πλευρά των πιστωτών, με την ελπίδα να ανακουφιστεί η χώρα.
 Παράλληλα το Spiegel σημειώνει πως «μία καλή καλοκαιρινή σεζόν θα μπορούσε να δώσει μεγάλη ώθηση στην οικονομία. Τα προγνωστικά κάνουν λόγο για ρεκόρ τουριστών φέτος.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση μετρά ανυπόμονα τις μέρες μέχρι τις γερμανικές εκλογές.
Υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες ότι μία νέα γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσε να συμφωνήσει σε ένα κούρεμα χρέους των επίσημων πιστωτών, ώστε να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».
iefimerida.gr

Πηγή: http://www.eglimatikotita.gr/

ΣΟΚ στο πανελλήνιο..από το πρωτοφανές φρικιαστικό έγκλημα στην Άρτα..!!!..Αποκαλυπτικό ρεπορτάζ.


Ο 36χρονος ναρκομανής διαρρήκτης και έμπορος ναρκωτικών Νίκος Γκόγκος μαζί με την νεαρή φοιτήτρια συνεργό του...σκότωσαν, τεμάχισαν και έβρασαν τον 48χρονο  τον 48χρονο Γιώργο Παππαλέξη από τη Φιλιππιάδα.


Πρόσφατα ο δράστης είχε συλληφθεί με πολλές δόσεις ηρωίνης,αλλά κυκλοφορούσε ελεύθερος.. να αλωνίζει στη μικρή επαρχιακή πόλη της Άρτας.


Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ είναι του Νίκου Τσιαμτσίκα...και αναρτήθηκε στο zougla
Όλοι ήξεραν, αλλά κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει. Στη μικρή κοινωνία της Άρτας, όταν ο 36χρονος Νίκος Γκόγκος περνούσε από την οδό Σκουφά, τον κεντρικό εμπορικό δρόμο της πόλης, με το μάτι θολό και το στιλέτο στην τσέπη, παραμέριζαν φοβισμένα και ψέλλιζαν κατάρες για την αστυνομία που δεν τον έβαζε μέσα...

«Μα πώς είναι δυνατόν να κυκλοφορεί αυτός έξω;» αναρωτιούνταν όλοι. Με βαρύ ποινικό μητρώο, ο μαχαιροβγάλτης, που κάθε εβδομάδα σχεδόν απασχολούσε τις Αρχές με κλοπές και εμπόριο ηρωίνης, στην Άρτα κυκλοφορούσε ανάμεσα σε φιλήσυχους πολίτες και έκοβε βόλτες στις καφετέριες που έπιναν τον καφέ τα παιδιά τους.

Κι ενώ μιλάμε για την Άρτα και όχι την Αθήνα, με κάποιο τρόπο, ο 36χρονος, αν και τελευταία είχε συλληφθεί με 500 δόσεις ηρωίνης, είχε αφεθεί ελεύθερος να αλωνίζει στη μικρή επαρχιακή πόλη, κάνοντας τα δικά του...

Οι τοπικές εφημερίδες είχαν προειδοποιήσει επανειλημμένως: «Μαζέψτε τον. Θα κάνει κακό...». Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…

Tο προδιαγεγραμμένο έγκλημα, φρικτό, ανατριχιαστικό και πέρα από κάθε εφιάλτη, έσκασε σαν βόμβα στην τοπική κοινωνία..

Ο δολοφόνος και η συνεργός υπεράνω πάσης υποψίας
Ο 36χρονος ναρκομανής και η καταγόμενη από εύπορη οικογένεια συνεργός του, σύμφωνα με την αστυνομία, σκότωσαν, τεμάχισαν και έβρασαν τον 48χρονο, ίσως φίλο τους μέχρι χθες, (επειδή κάτι στράβωσε στις δοσοληψίες με τα ναρκωτικά;), για να πετάξουν τα υπολείμματά του στον Άραχθο και τα ρούχα του σε έναν βόθρο, με την αρρωστημένη σιγουριά ότι κανείς δεν θα τους πιάσει...

Σε έρευνα που διενεργήθηκε στην οικία του δράστη, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν :

• ένα σκεπάρνι.
• μία κατσαρόλα, που ο δράστης χρησιμοποίησε για να εξαφανίσει στοιχεία που τον ενοχοποιούσαν
• ένα πιστόλι replica.

Η δολοφονία του 48χρονου Γιώργου Παππαλέξη από τη Φιλιππιάδα έγινε στις 11 Φεβρουαρίου και, μολονότι έκτοτε αγνοούνταν, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε - ούτε από την οικογένειά του, να αναζητήσει τα ίχνη του.

Οι δοσοληψίες του με σκοτεινά πρόσωπα του υποκόσμου και οι συχνές του απουσίες από το σπίτι έκαναν να μοιάζει φυσιολογική και πρόσκαιρη η εξαφάνισή του και μόνο λίγο πριν γίνει ο γάμος της κόρης του αναζητήθηκε, δεν βρέθηκε πουθενά και καταγγέλθηκε η εξαφάνισή του...

Η κοινωνία της Άρτας δύσκολα θα συνέλθει από το σοκ. Αυτά που συμβαίνουν μόνο στα κινηματογραφικά έργα, γίνονται τώρα στην πραγματικότητα, εκεί έξω, λίγα μέτρα από τις αυλές τους, με πραγματικούς ανθρώπους, με αληθινές καταστάσεις.

Η νεαρή κοπέλα, φοιτήτρια και γόνος εύπορης οικογένειας της Άρτας, με περιουσία μεγάλη, δεν είχε κανέναν λόγο να χαραμίσει τη ζωή της έτσι. Ο κόσμος των ναρκωτικών, όμως, έχει τους δικούς του νόμους, τη δική του σβήστρα, που σβήνει μεμιάς αγωνίες γονέων, κόπους, βάσανα ακόμη και την ίδια την αγάπη...

Οι Αρτινοί, σοκαρισμένοι ακόμη, απορούν γιατί κάθε φορά που συλλαμβανόταν από την αστυνομία ο δράστης, την τελευταία φορά μόλις πριν από λίγες ημέρες, όταν διέρρηξε ένα τεχνικό γραφείο στο κέντρο της πόλης, οι Αρχές τον άφηναν πάλι ελεύθερο.

Αυτός ήταν γραμμένο να κάνει κακό και το έκανε. Εκείνο που δεν χωρά στο μυαλό των Αρτινών είναι αυτοί που είναι ταγμένοι να προλαβαίνουν το κακό, γιατί δεν το πρόλαβαν;

Πηγή: http://www.eglimatikotita.gr/

Εθνική γενοκτονία: 350.000 εκτρώσεις κάθε χρόνο από ένα Έθνος που αργοσβήνει

Εθνική γενοκτονία: 350.000 εκτρώσεις κάθε χρόνο από ένα Έθνος που αργοσβήνει
Ένα εθνικό έγκλημα ή μάλλον περίπου 1000 εθνικά εγκλήματα συντελούνται κάθε ημέρα στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα 70 διακοπές κύησης ανά 1.000 Ελληνίδες πραγματοποιούνται στην Ελλάδα τον χρόνο, που σημαίνει ένα ιλιγγιώδες νούμερο: 350.000 εκτρώσεις τον χρόνο! Μια πραγματική έκρηξη στις εκτρώσεις η οποία ξεκίνησε να συντελείται από το 2009 ως απόρροια της οικονομικής κρίσης.

Mέσα σε αυτό να περιλάβουμε και μια "παράπλευρη ζημιά", σαφώς ηπιότερη από την γενοκτονία που συντελείται κάθε χρόνο, αλλά υπαρκτή: Το 90% των κυήσεων που διακόπτονται είναι αφορολόγητο χρήμα που εισπράττεται από τις κλινικές και τους μαιευτήρες. Με ένα κόστος 1500-2000 ευρώ, περίπου 700 εκατ. ευρώ αφορολόγητα καταβάλλεται κατ'έτος για τις 350.000 εκτρώσεις.

Την περίοδο 2007-2009 γεννιούνταν στην Ελλάδα 100.000 με 110.000 παιδιά το χρόνο. Ωστόσο, από το 2010 και μετά οι γεννήσεις πέφτουν και οι εκτιμήσεις γίνονται δυσοίωνες, καθώς εκφράζονται φόβοι ότι μετά βίας θα αγγίζουν πλέον τις 80.000. Δηλαδή καθαρή μείωση 30% στις γεννήσεις κατ'έτος.

Που σημαίνει ότι ένας από τους λόγους της σφαγής των εμβρύων, αν κρίνουμε ότι η μείωση των γεννήσεων είναι κρίσιμη, αλλά δεν φτάνει τον αριθμό των εκτρώσεων, είναι ότι δεν λαμβάνονται μέτρα προφύλαξης. Πρακτικά έχουμε αφρικανικές συνήθειες ω προς την ερωτική σχέση και βορειοευρωπαϊκές ως προς το αποτέλεσμα: Ερωτικές σχέσεις χωρίς προφύλαξη και μετά ... νυστέρι!

Σε όλη την Ελλάδα από το 2009 έχουν μειωθεί οι τοκετοί κατά 20%. Μόνο στην Θεσσαλονίκη από 12-14.000 προ κρίσης έχουν μειωθεί στις 7.500 ετησίως κατά μέσο όρο από το 2009! Που σημαίνει μείωση μέχρι και 55%.

Πτώση παρουσιάζει και ο αριθμός των προσπαθειών για εξωσωματική γονιμοποίηση στα κέντρα γονιμότητας. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι καταγράφεται μείωση της τάξης του 20%-25%.

Δηλαδή μια ολόκληρη μεγάλη πόλη σκοτώνεται κάθε χρόνο, πριν καν δουν το φως του ήλιου οι ψυχές αυτές. Ένα έθνος που αυτοκτονεί, κυριολεκτικά. Να πούμε ότι οι εκτρώσεις στην Ελλάδα από την δεκαετία του '80 και μετά ακολουθούσαν ανοδική τροχιά με μια σταθερή "σφαγή" νηπίων της τάξεως των 400-500.000 κατ'έτος.

Αύξηση των γεννήσεων παρουσιάζουν μόνο οι μειονοτικοί πληθυσμοί της Θράκης σε ποσοστό 5%, περίπου κατ'έτος, αν και εκεί η αύξηση είναι μειωμένη (παλαιότερα είχαν ρυθμούς αύξησης των γεννήσεων κατ'έτος που έφταναν το 10%), αφού έχουν κτυπηθεί και αυτοί από την οικονομική κρίση.

Και όλα αυτά τη στιγμή που μόνο το 2012 μπήκαν παράνομα στη χώρα 76.794 ξένοι τουλάχιστον αυτές είναι οι διαπιστωμένες συλλήψεις. Προφανώς ο συνολικός αριθμός είναι μεγαλύτερος από αυτούς που κατάφεραν να εισέλθουν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί.

Εάν σε αυτό τον αριθμό προσθέσουμε και τις άλλες 70.000 που θα μπουν το 2013 και τις εκατοντάδες χιλιάδες των προηγούμενων ετών όλοι πια αντιλαμβάνονται την εθνική καταστροφή στην οποία βαδίζει ο ελληνισμός.


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πηγή: http://www.ramnousia.com/

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ (70 χρόνια από το θάνατό του)

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ ( 70 χρόνια από το θάνατό του )
«Εμείς δε γονατίσαμε σκυφτοί, τα πόδια να φιλήσουμε του δυνατού... »

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,

δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...

Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές

σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,

Ηρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,

μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά

της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια

γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας

που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,

πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς !",

ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ενας λαός,

σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει...

κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,

κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.

Με το «εγερτήριο» αυτό σάλπισμα του ΕΑΜίτη Αγγελου Σικελιανού πάνω από τη σορό του Παλαμά, ο ελληνικός λαός αποχαιρέτησε, στις 28 Φεβρουαρίου του 1943 τον πρωτοπόρο ποιητή τού 20ού αιώνα ψάλλοντας σύσσωμοι μπροστά στους κατακτητές τον Εθνικό Υμνο. Ηταν ο επικήδειος, που συμπύκνωσε μέσα σε λίγους στίχους τη φωνή ολόκληρης της Ελλάδας. Γιατί, πράγματι, σ' εκείνο το φέρετρο ακουμπούσε η Ελλάδα.

Νέα παιδιά σήκωσαν το φέρετρο. Το έβγαλαν έξω στον κόσμο κι από εκεί η λαοθάλασσα κατευθύνθηκε στην τελευταία κατοικία του ποιητή για να τον αποχαιρετήσει. Την προηγούμενη μέρα, χαράματα, στις 27 Φεβρουαρίου, στις 3.20π.μ., «έσβησε» ο μέγας ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς. Το μαντάτο απλώνεται σ' όλη τη χώρα. Βαρύ το πένθος του αντιστεκόμενου λαού που, μετατρέπει την κηδεία του ποιητή σε παλλαϊκή, εθνική πράξη αντίστασης.

Με την είσοδο του 1943, οι Ελληνες, εκτός από την πείνα και την καταπίεση, αντιμετώπιζαν και τον κίνδυνο της πολιτικής επιστράτευσης, παρά τις διαψεύσεις από τις γερμανικές αρχές κατοχής. Στις 23 Φεβρουαρίου δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Γερμανικά Νέα» η διαταγή του στρατηγού Σπάιντελ για την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων. Οι κατοχικές δυνάμεις σκόπευαν να στείλουν κόσμο στη Γερμανία και ανά τη Μεσόγειο για να δουλέψει σε καταναγκαστικά έργα. Το ίδιο βράδυ ο κατοχικός πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος και ο υπουργός Εργασίας Νικόλαος Καλύβας έσπευσαν να δημοσιεύσουν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σχετικό διάταγμα, με τίτλο «Περί υποχρεωτικής εργασίας του αστικού πληθυσμού της Ελλάδος».

Η αντίδραση των δοκιμαζόμενων Ελλήνων υπήρξε ακαριαία. Την επόμενη μέρα (24 Φεβρουαρίου) χιλιάδες άνθρωποι ξεχύνονται στους δρόμους της Αθήνας για να βροντοφωνάξουν «κάτω η επιστράτευση» και να ψάλλουν τον Εθνικό Υμνο. Μία ομάδα διασπά τον αστυνομικό κλοιό και καταστρέφει το γραφείο του κατοχικού πρωθυπουργού στη Βουλή. Μια άλλη, αφού υπερφαλαγγίζει τους Ιταλούς καραμπινιέρους, πυρπολεί το υπουργείο Εργασίας, όπου είχε γίνει ο προπαρασκευαστικός σχεδιασμός για την επιστράτευση. Κατά τις συγκρούσεις, τρεις διαδηλωτές σκοτώνονται και τριάντα τραυματίζονται σοβαρά.

Τις επόμενες μέρες, το αυθόρμητο δίνει τη θέση του στο οργανωμένο. Τηλεφωνητές, δημόσιοι υπάλληλοι και μαθητές κατεβαίνουν στους δρόμους. Ενώ, η κηδεία του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά μετατρέπεται σε αντικατοχική διαδήλωση. Με το θάνατό του ένωσε το λαό, τον εμψύχωσε, κι με κείνη την αυθόρμητη διαδήλωση ουσιαστικά προσκυνούσαν το μεγαλείο της ψυχής και της πέννας του.

Οραματίστηκε την κοινωνία του λαού

Αυτός ο πνευματικός «γίγαντας» - ποιητής, πεζογράφος, κριτικός και πρωτοπόρος μαχητής του Δημοτικισμού - ο οποίος με το αριστούργημά του, «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου», οραματίστηκε την κοινωνία του λαού, θα μείνει αθάνατος. Και καθώς ο λαός, περιφρονημένος, ξεγελασμένος, «αλυσωδεμένος», μοχθεί ξανά και η ανεργία, η φτώχεια και η εκμετάλλευση κατακλύζουν τη ζωή του, το παλαμικό έργο ξαναλάμπει, ξαναγίνεται επίκαιρο. Ξαναλάμπει σαν «φάρος» για μια νέα «αφύπνιση» του δουλευτή λαού ενάντια στους εκμεταλλευτές του, ενάντια στους πατριδοκάπηλο υς, πολεμοκάπηλους, ντόπιους και ξένους δυνάστες για νέα αναγεννητική πορεία του τόπου.

«Εμείς δε γονατίσαμε σκυφτοί τα πόδια να φιλήσουμε του δυνατού σαν τα σκουλήκια που πατεί μας/ μα για ν' αντισταθή με το σπαθί, βρέθηκε σαν πολύ στοχαστική και σαν πολύ ονειρόπλεχτη η ψυχή μας.»

Την ημέρα της κηδείας του 28/2/1943

Ο Παλαμάς ανασύνθεσε δημιουργικά μέσα στην ποίησή του τις παραδόσεις και την ιστορία όλου του ελληνικού πολιτισμού σε μια διαλεκτική ενότητα δίνοντάς μας μεγάλες συνθέσεις οι οποίες δεν αποτελούν απλές σελίδες της Ιστορίας μας, αλλά σπουδαία ανεκτίμητα υλικά της ανθρώπινης ευαισθησίας και των σκιρτημάτων της ζωής, στο στερέωμα των συνειδήσεων.

«Δείξε εσύ πως πρώτα είσαι ο άρχοντας/ κι ο εξουσιαστής/ του θυμού σου, της βουλής σου, της ψυχής σου,/ γίνε δουλευτής./Σβήσε κάθε σου ξεχώρισμα,/ ρίχ' το δαχτυλίδι σου αρραβώνα/ μέσα στο κανάλι του λαού,/ ένας γίνε από τους στύλους τους αμέτρητους/ του μεγάλου έργου του συντροφικού».

Ο Παλαμάς, μπορεί να ήταν άνθρωπος του γραφείου (ποιητής αλλά και πεζογράφος, και ιστορικός, και έγκυρος κριτικός της λογοτεχνίας μας, θεατρικός συγγραφέας και παράλληλα δημοσιογράφος και ιδρυτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ και της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος το 1931), αλλά δεν υπήρξε αποκομμένος από την οδυνηρή πραγματικότητα. Αντίθετα, την συνέλαβε με τις κεραίες της ευαισθησίας του και της ανθρωπιάς του και την κατέστησε σημαία αγωνιστική.

Αγκαλιαστείτε, αδέρφια, ορθοί! Με μια καρδιά, μια γνώμη, Δικαιοσύνη, βρόντηξε, και λάμψε, Προκοπή!;

Εργάτη είδα το δίκιο σου»...

Το ποίημα «Εμείς οι Εργάτες», γραμμένο το 1913 (τ. 9, σ. 165), και δημοσιευμένο στη συλλογή Δειλοί και Σκληροί Στίχοι (α' έκδοση 1928 και β' έκδοση 1933), αν και γράφτηκε το 1913, η δημοσίευσή του την περίοδο, κατά την οποία κορυφώνεται σε διεθνές και ελληνικό επίπεδο η μεγάλη κρίση, και είναι έκδηλη η δεινή κατάσταση των εργαζομένων, δεν μπορεί παρά να είναι μια συνειδητή επιλογή.

...Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας

ποτίζουμε τη γη για να γεννά

καρπούς, λουλούδια, τ' αγαθά του κόσμου ολόγυρά μας·

φτωχή, αλουλούδιαστη, άκαρπη, μονάχα η αργατιά,

Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας

ζυμώνουμε του κόσμου το ψωμί,

πιο δυνατά κι απ' τα σπαθιά τα χέρια τα δικά μας,

και μ' όλο το αλυσόδεμα, σκάφτουν, και η γη πλουτεί,

...Στου κόσμου τους θησαυριστές το βιος σου, εργάτη, νόμοι

στο τρώνε αδικητές χωρίς ντροπή;

Επίσης, Ο Κύκλος των Τετραστίχων, δημοσιευμένος το 1929, είναι ενδεικτικός της στάσης του ποιητή. Στο τετρ. 118 (τ.9, σ. 274) γράφει:

Εργάτη, είδα το δίκιο σου κ' έλεα να ξεκινήσω

να σταθώ πλάι σου... Μια φωνή μου έκραζε πάντα: Πίσω!

Να είταν το αίμα μέσα μου που ρέει του νοικοκύρη;

Να είταν η Μούσα ρηγικό που μου 'δωκε ψαλτήρι;



Στην αργατιά, στη χωριατιά το χιόνι, η γρίππη, η πείνα,

οι λύκοι,

ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμός και φρίκη.

Χειμώνας άγριος. Κ' η φωτιά, καλοκαιριά στην κάμαρά

μου.

Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου.

Θριαμβευτής λαός

Ο Κωστής Παλαμάς, τρεις μέρες μετά την κήρυξη του Ελληνοαλβανικού πολέμου (1η Νοεμβρίου 1940), απευθύνεται στα νιάτα της Ελλάδας με ένα τετράστιχό του που επιγράφεται «Στη νεολαία μας».

«Αυτό κρατάει ανάλαφρο μεσ' την ανεμοζάλη

το από του κόσμου τη βοή πρεσβυτικό κεφάλι,

αυτό το λόγο θα σας πω

δεν έχω άλλο κανένα

Μεθύστε με τ' αθάνατο

κρασί του Εικοσιένα!»

Και καθώς τα παιδιά της Ελλάδας έγραφαν σελίδες δόξας και μεγαλείου στις δυσπρόσιτες και χιονισμένες κορυφές της Πίνδου ο Κωστής Παλαμάς συνεπαρμένος απ' τις νίκες γράφει το τελευταίο του ποίημα με τίτλο: «Η νίκη».

«Παιδιά μου ο πόλεμος, / για σας περνάει θριαμβευτής/ των άδικων ο πόλεμος / δεν είν' εκδικητής / είναι ο θυμός της άνοιξης / και της δημιουργίας; / Κι' αν είναι, και στον / πόλεμο μέσα η ζωή θυσία, / ο τάφος είναι πέρασμα / προς την Αθανασία!»

Ο ουμανισμός και διεθνισμός του Παλαμά εκφραζόταν μέσα από τον αγώνα του για την ψυχοπνευματική εξύψωση κάθε ανθρώπου, κάθε φυλής και λαχταρούσε τη μέρα που «κι ο άνθρωπος ο βαριομοίρης/ θα υψωθεί θριαμβευτής/ σε μια γη πλατειά προφήτης/ μιας πλατύτερης ψυχής».

Ο Παλαμάς έγινε κατήγορος και των μακελάρηδων του λαού, δεόμενος για τους κατακτημένους αγωνιζόμενους «Δέομαι. Καίω θυμίαμα, καίω λαμπάδες, σ' εσέ του κόσμου Ειρήνη παναγία!».

Ο Παλαμάς από την ίδια την «πάλη» του με την τέχνη κι από τη διαλεκτική της κοινωνικής πραγματικότητας έμαθε ότι «ο κόσμος ο βαθύς/ γεννιέται πάντα από 'να πάλαιμα». Προφήτευε πως «θα 'ρθει η μέρα της νέας γέννας». Μ' αυτή τη θερμή πίστη του για το μέλλον αφήνει την ιερή παρακαταθήκη στη νέα γενιά:

Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,

όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις.

Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα...

Και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτυνε τη γη του...

«Τα σκολειά χτίστε»

Ομως όλες οι νέες αυτές ιδέες, που κατακλύζουν το έργο του Παλαμά, ένα έχουν κίνητρο: τη μόρφωση, με το πνευματικό ανέβασμα του λαού.

Πολεμάς να στυλώσεις, Κυβερνήτη, με τα καράβια και με τα φουσάτα

της πολιτείας το σαλεμένο σπίτι! Του κάκου ιδρώνεις, έμπα σ' άλλη στράτα:

Το νου μας πρώτα στήλωσε και χτίσε, και πρώτ' απ' όλα αλφαβητάρι κράτα...

Δάσκαλος γίνε, αλήθεια αν ήρωας είσαι. Σε μια Βαβέλ δεμένους μας κρατάνε

κακά στοιχειά· το μάγεμά τους λύσε. Και στα χείλια οι καρδιές μας πάλι ας πάνε.

Σύμμετρα υψώσου, πύργε της ζωής. Τρανοί κι αν είναι οι τάφοι, τάφοι θάναι.

Στον ήλιο τόπο θέλουμε κι εμείς.

Πίστευε ότι στην αναγεννητική πορεία του ανθρώπου και του λαού βασικό ρόλο θα παίξει η Παιδεία.

... Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα,

μεγάλα, γερά θεμελιωμένα,

από της χώρας, ακάθαρτης,

πολύβοης, αρρωστιάρας, μακριά.

Μακριά τ' ανήλιαγα σοκάκια,

τα σκολειά χτίστε.

Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων

περίσσια ανοίχτε, να 'ρχεται ο κυρ΄ Ηλιος,

διαφεντευτής, να χύνεται,

να φεύγει, ονειρεμένο πίσω του

αργοσέρνοντας το φεγγάρι.

Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν

μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια

με τους κελαηδισμούς και με τους μόσκους,

κι ο δάσκαλος, ποιητής

και τα βιβλία να είναι σαν τα κρίνα...

Η ποίησή του έγινε πρωτεργάτρια στη μάχη υπέρ του δημοτικισμού. Χτύπησε αμείλικτα και με το ποίημά του «Δημοτικισμός» τους καθαρευουσιάνους: «Κάμπιες και σκόροι, / και παπαγάλοι,/ κ' εσείς, δασκάλοι,/ κ' εσείς, ρητόροι,/ τι; με το ζόρι,/ και τη μεγάλη/ τη Γλώσσα κόρη,/ τα γυμνά κάλλη/ να τα ντροπιάστε/ ζητάτε; Να 'στε/ καταραμένοι!/ Πέρνα, μπαμπούλα!/ Μα ο Στίχος, βούλα/ πυρή, και μένει».

Μη μαρξιστής, αλλά πραγματιστής και διαλεκτικός ο Παλαμάς θεωρούσε ότι «ο ιστορικός υλισμός έχει, αναμφίβολα, κι αυτός την αλήθεια του (...) δεν πρέπει να μας τρομάζει σα να είτανε σκιάχτρο. (...) Αν, καλά κακά, ξαναβγήκε η ελληνική πολιτεία, και με όλα της τα ελαττώματα, στον ήλιο και στη ζωή, και με μόνο το κίνητρο των οικονομικών προβλημάτων, ευλογημένος ο ιστορικός υλισμός».

Ο Παλαμάς σχετικά με τα πιστεύω του δήλωνε «επαναστάτης, αλλά όχι σοσιαλιστής» και πιο συγκεκριμένα έγραφε «εφτά χρονών ασυμπλήρωτων ανθρωπάκος έλαβα την υψηλή τιμή να διαλαλήσω προς το γένος μου το κήρυγμα του πιο περίεργου προμαρξικού σοσιαλισμού, μαγειρεμένο με χορταρικά και με κανελλογαρύφαλα ρωμαντικής κοινωνιστικής φιλοσοφίας(...)».

Στίχοι αθάνατοι

Ομως και ο περιλάλητος «Ολυμπιακός Υμνος» στηρίζεται στους αθάνατους στίχους του Κωστή Παλαμά και στην υπέροχη μουσική του Σπύρου Σαμάρα. 100 χρόνια και κάτι μήνες έχουν κυλήσει από την 25η Μαρτίου 1896, ημέρα πρώτη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, όταν σε μια ηλιόλουστη μέρα, με καλό αν και λίγο ψυχρό καιρό, στο θαυμάσιο Παναθηναϊκό Στάδιο (ώρα 3.30 μ.μ.), το μοναδικό στον κόσμο «Καλλιμάρμαρο»... «μόλις αι βροντώδεις και παρατεταμέναι ζητωκραυγαί όλου του θεατηρίου (!) εσίγησαν ήρχισεν εις το μέσον ακριβώς του Σταδίου η εκτέλεσις, υπό μιας αληθώς γι γαντιαίας, διά τας Αθήνας της εποχής εκείνης, ορχήστρας και χορωδίας, του Ολυμπιακού Υμνου του διασήμου Ελληνος μουσικοδιδασκάλου Σπύρου Σαμάρα, του τονισθέντος επί των αληθώς πινδαρικών στίχων του ποιητού Κωστή Παλαμά...» - γράφει ο αυτόπτης μάρτυρας, μεγάλος παιδαγωγός της άθλησης, προπονητής το 1896 της ομάδας γυμναστικής του Εθνικού ΓΣ, Ιωάννης Χρυσάφης.

Ο Παλαμάς ήταν τότε 37 ετών, δύο χρόνια μεγαλύτερος από τον Σαμάρα, και είχε αποκτήσει «όνομα» στους λογοτεχνικούς κύκλους με «Τα τραγούδια της πατρίδας μου», «Τα μάτια της ψυχής μου» αλλά κυρίως με τον «Υμνο της Αθηνάς» που βραβεύθηκε στον σημαντικότατο Φιλαδέλφειο Διαγωνισμό. Αμφίπλευρος ο θαυμασμός και βαθιά η εκτίμηση Βικέλα - Παλαμά. Προφανώς τον Βικέλα παρότρυνε προς τη «λύση Παλαμά», ο «Υμνος της Αθηνάς». Οι κύκλοι των θρησκευτικών σκοταδιστών της εποχής σημάδεψαν τους στίχους Παλαμά ως αντιχριστιανικό πόνημα. Για «επίκληση του � �ρχαίου ειδωλολατρικού πνεύματος της πλάνης και της κακοηθείας» εκραύγαζε ο Απόστολος Μακράκης.

Ασκητής και μύστης

Ο Αγγελος Σικελιανός στην ομιλία του στον «Παρνασσό» το 1936 με θέμα: «Ο Παλαμάς ασκητής και μύστης», θέλοντας να τοποθετήσει την τελική εικόνα του ποιητή μπροστά στους ακροατές του, «απλά και καθαρά» όπως λέει, τον ονομάζει, άγιο.

«Ο Παλαμάς», γράφει, «εμόχθησε, έλπισε, αγάπησε, αιμάτωσε, αγωνίστηκε, ενίκησε, για μας. Ο Παλαμάς λοιπόν, είναι ένας άγιος». Η ποίηση, η ζωή, το όνειρο και η πράξη του ήταν πάνω απ' όλα πόθος να εξυψωθεί και να αξιωθεί ο «δουλευτής λαός» μας να φτιάξει ο ίδιος τη δική του ελεύθερη, δίκαιη, ισότιμη κοινωνία, τη δική του ανεξάρτητη Ελλάδα της ειρήνης και της φιλίας των λαών.

Εκεί που ακόμα ζουν οι Φαίακες του Ομήρου

και σμίγ' η Ανατολή μ΄ ένα φιλί τηΔύση,

κι ανθεί παντού με την ελιά το κυπαρίσσι,

βαθύχρωμη στολή στο γαλανό του Απείρου

...

Πατρίδες! Αέρας, γη, νερό, φωτιά! Στοιχεία,

αχάλαστα και αρχή και τέλος των πλασμάτων,

σα θα περάσω στη γαλήνη των μνημάτων,

θα σας ξανάβρω, πρώτη και στερνή ευτυχία!


Της Σοφίας Αδαμίδου (από τον "Ριζοσπάστη" της 27 Φλεβάρη 2011)

Πηγή: http://www.ramnousia.com/

Η μέρα που η Ελλάδα διέγραψε το χρέος της Γερμανίας

Η μέρα που η Ελλάδα διέγραψε το χρέος της Γερμανίας

Το χρέος της χώρας είναι μεγάλο. Η εμπιστοσύνη των δανειστών έχει κλονιστεί. Ο λόγος όχι για την Ελλάδα, αλλά για τη… Γερμανία. Πριν από 60 χρόνια υπογράφηκε στο Λονδίνο η συμφωνία για τη διαγραφή του γερμανικού χρέους.

Καλά διαβάσατε. Σαν σήμερα, η Ελλάδα (και μαζί της, άλλα 69 κράτη) "ξελάσπωνε" τη Γερμανία.

Με την υπογραφή της συμφωνίας για την διαγραφή του γερμανικού χρέους στο Λονδίνο στις 27 Φεβρουαρίου του 1953 η γερμανική μεταπολεμική οικονομία έθετε τα θεμέλια του μετέπειτα "οικονομικού θαύματος", πιστεύει η Γερμανίδα ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ – Γιασίνσκι από το Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης:

"Η συμφωνία του Λονδίνου έπαιξε σημαντικό ρόλο στο λεγόμενο οικονομικό θαύμα της Γερμανίας. Μπορεί μάλιστα να υποστηριχθεί ότι χωρίς τη διαγραφή του χρέους δεν θα υπήρχε οικονομικό θαύμα".

Ο Γερμανός ειδικός σε ζητήματα χρέους Γιούργκεν Κάιζερ, μέλος του συνδέσμου erlassjahr.de για τη μείωση του χρέους των υπό ανάπτυξη χωρών, δηλώνει στην DW ότι για χρόνια οι Γερμανοί απωθούσαν το γεγονός ότι η χώρα τους μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν υπερχρεωμένη, όπως σήμερα η Ελλάδα ή κάποιες υπό ανάπτυξη χώρες:

"Μαθαίναμε τότε ότι το οικονομικό θαύμα οφειλόταν στην εργατικότητα του λαού μας και στους Αμερικανούς, οι οποίοι μας βοήθησαν με χρήματα και για αυτό εμείς τους στηρίζουμε όπου μπορούμε. Αυτά γνώριζα για τη περίοδο αυτή. Δυστυχώς ένα κομμάτι της ιστορίας μας αγνοήθηκε επιμελώς".

H Γερμανία δεν ήθελε λιτότητα και αποπληρωμή

Περίπου 70 χώρες είχαν απαιτήσεις έναντι της Γερμανίας τόσο από την προπολεμική, όσο και από την μεταπολεμική περίοδο. Το συνολικό χρέος της Γερμανίας ανέρχονταν γύρω στα 30 δισ. μάρκα. Ας σημειωθεί ότι το γερμανικό χρέος το 1953 αντιστοιχούσε μόλις στο 23% του ΑΕΠ.

Ακόμα και για τις υπό ανάπτυξη χώρες ισχύει σήμερα ότι βρίσκονται σε κίνδυνο μόνο όταν το χρέος τους ξεπερνά το 40% του ΑΕΠ. Σήμερα το ελληνικό χρέος βρίσκεται στο 160% και μόνο οι πολύ αισιόδοξοι ευελπιστούν ότι θα μειωθεί στο 120%.

Για την Γερμανία του 1953 όμως η λιτότητα και η επιστροφή των δανείων δεν αποτελούσε επιλογή. Το αντίθετο! Η γερμανική οικονομία χρειαζόταν "φρέσκο" χρήμα για την ανοικοδόμηση της χώρας και την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης. Μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις οι πιστώτριες χώρες συμφώνησαν στη διαγραφή σχεδόν του 50% του χρέους, ενώ για το υπόλοιπο προέβλεψαν τη μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωσή του.

Η Ελλάδα συμφώνησε στη διαγραφή του γερμανικού χρέους

Παράλληλα η συμφωνία δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να γίνει η Γερμανία εξαγωγική δύναμη. Διότι η Γερμανία ήταν υποχρεωμένη να εξυπηρετεί το χρέος της, μόνο αν κέρδιζε χρήματα από τις εξαγωγές. "Οι δανειστές της είχαν λοιπόν συμφέρον να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα", λέει ο Γιούργκεν Κάιζερ.

Κατά την άποψή του, μια παρόμοια ρύθμιση θα μπορούσε να βοηθήσει και την Ελλάδα, η οποία όπως υπενθυμίζει ο Γερμανός ειδικός, λίγο πριν το ξέσπασμα της κρίσης δαπανούσε δισεκατομμύρια για γερμανικά τανκς.

"Αν εφαρμόσουμε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα τότε οι Γερμανοί θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους μόνο αν επιτρέψουν ένα πλεόνασμα στο ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο. Και οι Έλληνες θα εξάγουν προϊόντα και θα φιλοξενούν στα ξενοδοχεία τους Γερμανούς τουρίστες μέχρι που να ξεπληρώσουν αυτά τα καταραμένα τεθωρακισμένα".

Η ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ-Γιασίνσκι τονίζει ότι δεν είναι εύκολη η σύγκριση της μεταπολεμικής Γερμανίας με τη σημερινή Ελλάδα.

Παρόλα αυτά, οι Γερμανοί, λέει, δεν θα έπρεπε να ξεχνούν στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα ότι κάποτε και η Γερμανία ήταν υπερχρεωμένη και χρειάζονταν βοήθεια. Πόσο μάλλον που τότε στο Λονδίνο η Ελλάδα ανήκε στους δανειστές και αποδέχθηκε και εκείνη τη διαγραφή του χρέους της τότε Δυτικής Γερμανίας.

Πηγή: Deutsche Welle


Σχετικά άρθρα:



Πηγή: http://www.ramnousia.com/

ΙΣΟΒΙΑ στον Παπαγεωργόπουλο για το σκάνδαλο υπεξαίρεσης

ΙΣΟΒΙΑ στον Παπαγεωργόπουλο για το σκάνδαλο υπεξαίρεσης

Κανένα ελαφρυντικό δεν αναγνώρισε το δικαστήριο για τους Βασίλη Παπαγεωργόπουλο και Μιχάλη Λεμούσια, καθώς θεωρεί ότι έκλεβαν ακόμα και πριν από το 1999 που ξεκινάει το σκάνδαλο της υπεξαίρεσης, από άλλες θέσεις που κατείχαν τότε στο δήμο.

Καταδίκασε και τους τρεις κατηγορούμενους με την ποινή της ισόβιας κάθειρξης.

Υποβασταζόμενος από τη σύζυγό του και έτοιμος να κλάψει βγήκε από το δικαστήριο ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, μετά την πρόταση του εισαγγελέα για να του επιβληθεί ποινή ισόβιας κάθειρξης.

Αναλυτικά, ο πρόεδρος του δικαστηρίου υποστήριξε ότι "Δεν μπορεί ένας δημόσιος άρχοντας να αποφασίσει να κλέψει ξαφνικά το 1999, το αδίκημα δεν είναι πρωτογενές", ενώ πρόσθεσε ότι "Η εγκληματική δράση Παπαγεωργόπουλου- Λεμούσια αποκλείει ότι έζησαν έντιμο βίο πριν από το αδίκημα της υπεξαίρεσης".
Ουσιαστικά, ο πρόεδρος υποστηρίζει πως οι δύο από τους κατηγορούμενους της υπεξαίρεσης, οι Παπαγεωργόπουλος και Λεμούσιας, δεν μπορεί να έχουν κανένα ελαφρυντικό γιατί πιστεύει πως έκλεβαν και πριν το σκάνδαλο της υπεξαίρεσης σε άλλα αξιώματα που κατείχαν.

Η πρόταση του Εισαγγγελέα Βασίλειου Χαλντούπη, για τις ποινές των κατηγορουμένων για την υπόθεση της υπεξαίρεσης στο δήμο Θεσσαλονίκης ήταν η εξής

-Για τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο προτείνει: Ισόβια για άμεση συνέργεια στην υπεξαίρεση

-Για τον Μιχάλη Λεμούσια προτείνει: Ισόβια για υπεξαίρεση, 18 μήνες για πλαστογραφία

-Για τον Παναγιώτη Σαξώνη προτείνει: Ισόβια για την υπεξαίρεση, 3 έτη για πλαστογραφία, 8 έτη για νομιμοποίηση εσόδων και 1,7 εκ. ευρώ χρηματική ποινή

Για τους δύο πρώην διευθυντές προτείνεται φυλάκιση 17 και 12 μηνών




Στη δίκη για την υπεξαίρεση στο δήμο Θεσσαλονίκης, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων κήρυξε νωρίτερα:

- Ένοχο τον Παναγιώτη Σαξώνη για την υπεξαίρεση και την πλαστογραφία όλου του ποσού- αθώο για τις προ του 1999 υπεξαιρέσεις.

- Ένοχο τον πρώην γενικόγραμματέα Μιχάλη Λεμούσια.

- Ένοχο τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλο.


Για τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης η απόφαση αναφέρει ότι "γνώριζε τα πάντα και η σιωπηρή του στάση στο παρασκήνιο άφηνε να εκτελούνται οι συγκεκριμένες πράξεις". Τονίστηκε δε ότι προσδοκούσε να λαμβάνει κι ο ίδιος χρήματα.

Για τη σχέση Λεμούσια -Παπαγεωργόπουλου, ο πρόεδρος του δικαστηρίου, σχολίασε: "Λεμούσιας και Παπαγεωργόπουλος είχαν ταυτιστεί τόσο πολύ από το 1990 οπότε και αποσπάστηκε ο πρώην γγ στο γραφείο του τότε βουλευτή, που ο Λεμούσιας θεωρούνταν το alter ego του Παπαγεωργόπουλου".

- Ενόχους τους διευθυντές της Ταμειακής Υπηρεσίας (Γκόλας και Γκαϊτατζής) για παροχή άμεσης συνδρομής στον υπεξαιρετή.

Όπως αναφέρθηκε, βοηθούσαν τον Σαξώνη να υπεξαιρεί
.

- Αθώους τους πρώην αντιδημάρχους οικονομικών Αναστάσιο Γερογιάννη, Μιχάλη Ζορπίδη και Θόδωρο Αθανάσαρο καθώς επίσης και τους υπόλοιπους δέκα κατηγορούμενους υπαλλήλους του δήμου Θεσσαλονίκης.

Αναμένεται η πρόταση του εισαγγελέα για τις ποινές των ενόχων.



Το ύψος της υπεξαίρεσης

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, το ύψος της υπεξαίρεσης στο δήμο Θεσσαλονίκης, για την οποία κρίθηκαν ένοχοι ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος και οι συνεργάτες του δεν ξεπερνά τα 18.000.000 ευρώ.

«Τα χρήματα που έλαβε ο Π. Σαξώνης από το 1999 έως και το 2008 ήταν 21.156779 ευρώ οπότε το ποσό της υπεξαίρεσης δεν μπορεί να υπερβαίνει αυτό το ποσό. Υπεξαίρεσε συνολικά 17.962.336 ευρώ. Λάμβανε τα χρήματα αυτά άφθονα και απροβλημάτιστα. Αρκούσε μία εντολή του δημάρχου να κλείσει η στρόφιγγα των μετρητών. Ο διευθυντής γνώριζε πολύ καλά ότι τα μετρητά προσαυξάνουν τον κίνδυνο της υπεξαίρεσης. Εντύπωση προκαλεί η ιλιγγιώδης αύξηση των μετρητών που έπαιρνε ο Π. Σαξώνης μετά το 1999. Για να έχουμε και μία αίσθηση του ύψους των χρημάτων αυτό το ποσό αντιστο� �χεί σε 6,1 δισ. δραχμές», σημείωσε ο πρόεδρος του δικαστηρίου.

Επίσης, σύμφωνα με τον πρόεδρο, τα πλαστά παραστατικά που προσκόμιζε ο υπάλληλος του δήμου Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Σαξώνης για να καλύψει την υπεξαίρεση ήταν άτεχνα και εμφανώς διαφορετικά από τα γνήσια και θα έπρεπε να γίνουν αντιληπτά από αυτούς που διενεργούσαν τον έλεγχο.

«Ηταν εξώφθαλμα πλαστά. Ο Σαξώνης επί εννιά έτη λυμαίνονταν το ταμείο του δήμου. Είχε ασυλία» είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος. Σύμφωνα με τον πρόεδρο και οι δύο πρώην διευθυντές της Ταμειακής υπηρεσίας «παρείχαν πρόσβαση σε άφθονα μετρητά» και γι' αυτό κηρύχτηκαν ένοχοι για άμεση συνέργεια στην υπεξαίρεση.



Τι είπε μετά την καταδίκη του

«Αθώος δήμαρχε» φώναζαν συγκεντρωμένοι, φίλοι του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου, που βρέθηκαν στην αίθουσα του δικαστηρίου.

Ο ίδιος, μόλις ανακοινώθηκε η ποινή των ισοβίων, ζήτησε το λόγο, σηκώθηκε όρθιος και είπε: "Δηλώνω για ακόμη μια φορά ότι δεν έχω καμία σχέση με την υπόθεση. Κάποιοι θα πεθάνουν με τύψεις".

Απευθυνόμενος στον τέως δήμαρχο, ο πρόεδρος του δικαστηρίου Γιώργος Αποστολάκης σημείωσε: "Πάντως, εμείς δεν θα είμαστε αυτοί"
.

Τους τρεις άντρες (Βασίλη Παπαγεωργόπουλο, Μιχάλη Λεμούσια και Παναγιώτη Σαξώνη) παρέλαβαν αστυνομικοί για να τους οδηγήσουν στις φυλακές.






enikos.gr

Πηγή: http://www.ramnousia.com/

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΩΣ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΩΣ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Προσπαθώ τόσο καιρό να σκεφτώ τι ακριβώς μου θυμίζουν οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι κυβερνώντες για να εκβιάζουν και να εκφοβίζουν το κόσμο. Τελικά η εικόνα δένει άψογα αν στη θέση της κυβέρνησης βάλεις μια εισπρακτική εταιρεία. Ξέρετε τις γνωστές τους περισσότερους από εμάς εισπρακτικές που έχουν αγοράσει τα χρέη μας και βάζουν από δικηγορικά γραφεία παιδάκια να εκπαιδεύονται σε μπράβους.

Θα σου πάρω το σπίτι, θα σε στείλω φυλακή, θα σου πάρουμε και τα σώβρακα που φοράς

Μα δεν έχω να σας πληρώσω. Έχει συμβεί....

Δεν μας ενδιαφέρει τι έχει συμβεί κύριε, να το σκεφτόσασταν πριν πάρετε τα λεφτά. Τότε που τα έτρωγες καλά ήταν?

Είναι εκείνες οι φωνές που ανάγκασαν τη μισή Ελλάδα να μην απαντά σε απόκρυψη, να αλλάζει αριθμό στο σταθερό, να κάνει πρόβες πως να απαντήσει στο επόμενο τηλεφώνημα. Είναι εκείνες οι φωνές που έκαναν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να συνειδητοποιήσουν τη στυγνότητα του δανειστή, την μετατροπή του καλού πελάτη σε στοχοποιούμενο αλήτη που ή θα πληρώσει ή θα τον λιώσουν.

Αρχίζω και πιστεύω ειλικρινά, πως πλέον πριν να εκλέγεται κάποιος σε θέσης εξουσίας οποιασδήποτε μορφής (Υπουργός, βουλευτής, ανώτερο στέλεχος σε κάποια ΔΕΚΟ, εφοριακός, ή οτιδήποτε άλλο που θα έχει καθήκον να κανονίζει τις εισπράξεις) περνάει ένα καλό σεμινάριο από κάποια εισπρακτική.

Προσπαθώ να καταλάβω μάλιστα από τις φωνές διαφόρων που ακούω στη τηλεόραση μήπως ήταν οι ίδιοι που τηλεφωνούσαν από τη Τράπεζα με απειλές κι εκφοβισμούς..

Είναι λογικό σε μια τραπεζική δημοκρατία οι τακτικές που χρησιμοποιούνται να είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των τοκογλυφικών ιδρυμάτων.

Μπορείς να συγκινήσεις μια εισπρακτική λέγοντας πως δεν πληρώνεις γιατί πτώχευσες, γιατί είχες έναν άρρωστο και κατανάλωσες ότι είχες και δεν είχες για να τον σώσεις, γιατί έχεις ελάχιστα χρήματα πλέον για το φαΐ των παιδιών σου γιατί έμεινες άνεργος, πως σου ήρθε η ζωή το πάνω κάτω και βρέθηκες σε άθλια θέση? Καρφί δεν τους καίγεται. Καρφί δεν τους καίγεται αν σε πετάξουν έξω από το σπίτι, αν σου πάρουν ότι κινητό και ακίνητο έχεις, αν ζήσεις ή αν πηδήξεις από το μπαλκόνι τρελαμένος από τη καταστροφή που σου έχει συμβεί και τη ντροπή να έχ� �ις καταντήσει ένας ζητιάνος.

Ίσως αν βάλουμε στη σωστή θέση όσους μας υποδεικνύουν πλέον τι πρέπει να κάνουμε και τι θα πάθουμε αν δεν το κάνουμε, να μπορούμε να τους συμπεριφερθούμε ανάλογα. Είναι καιρός να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τους ντόπιους τροικανούς σαν σωτήρες και να δούμε το αληθινό τους πρόσωπο, όπως ακριβώς είναι.

Υπάλληλοι κάποιας εισπρακτικής τραπέζης

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ

Πηγή: http://www.ramnousia.com/

"Η δικτατορία των ελίτ στην Ελλάδα": αλήθειες που σκοτώνουν από τον Θάνο Δημάδη



"Η δικτατορία των ελίτ στην Ελλάδα": αλήθειες που σκοτώνουν από τον Θάνο Δημάδη

Με κείμενο που υπογράφει στην Huffington Post

Κατά της "δικτατορίας των ελίτ στην πολιτική, τα μίντια και την οικονομία" βάλλει ο γνωστός δημοσιογράφος του Alpha. Σε κείμενό του στην Huffington Post, ο Θάνος Δημάδης κάνει λόγο για την ύπαρξη ενός φαύλου κύκλου στην Ελλάδα "μέσα στον οποίον οι πολιτικοί, τα μίντια και οι προνομιούχοι υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον με σκοπό να αυξήσουν τα κέρδη τους υπό την μορφή επιρροής τους στην λήψη πολιτικών αποφάσεων, την χειραγώγηση της κοινής γνώμης, και την ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας χωρίς το ρίσκο ανεπιθύμητων εμποδίων που θα μπορ� �ύσαν να προκύψουν από τον έλεγχο του κράτους". Προσθέτει ότι αυτές οι "ελίτ" είναι που οδήγησαν την Ελλάδα στην σημερινή χρεοκοπημένη κατάσταση, την ίδια ώρα που υπόσχονται ότι μπορούν να την βγάλουν από αυτήν. "Μπορούν άραγε;" αναρωτιέται ο δημοσιογράφος για να δώσει την απάντηση πως ούτε οι Έλληνες ούτε πολλοί εκτός χώρας το πιστεύουν αυτό.

Αίσθηση πάντως προκαλεί το κομμάτι του άρθρου του Θάνου Δημάδη που αναφέρεται στους λόγους που οι Έλληνες αντιδρούν. Όπως λεει ο δημοσιογράφος "είναι λάθος να θεωρούν οι διεθνείς παρατηρητές ότι ο κόσμος στην Ελλάδα διαμαρτύρεται απλά εναντίον των μέτρων λιτότητας που παίρνονται. Αυτή είναι η μία πλευρά της αλήθειας. Η όλη αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες διαδηλώνουν στους δρόμους εναντίων των περικοπών λιτότητας γιατί ενώ βλέπουν τις συντάξεις και τους μισθούς τους να κόβονται, ταυτοχρόνως βλέπουν αυτές τις ελίτ να παραμένουν ισχ� �ρές προστατεύοντας τα κεκτημένα τους". Και προσθέτει: "η ανηθικότητα των ελίτ την Ελλάδα συνίσταται στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τα ειδικά προνόμιά τους την ώρα που εξαναγκάζουν τους πολίτες να δεχθούν μεγαλύτερες απώλειες στα εισοδήματά τους και να παραδώσουν εργασιακά τους δικαιώματα".

Και παρακάτω περιγράφει τον τρόπο που λειτουργούν αυτές οι ελίτ στην Ελλάδα: "Κατά πρώτον, το παιχνίδι δεν παίζεται με τους όρους της αξιοκρατίας, αλλά με κριτήρια της κοινωνικής τάξης, της πολιτικής δύναμης και των προσωπικών γνωριμιών που πρέπει κάποιος να έχει για να επιβιώσει επαγγελματικά και οικονομικά στην Ελλάδα. Κατά δεύτερον, τα μίντια παραμένουν διεφθαρμένα και εξαρτημένα από την κυβέρνηση ως ένας τρόπος να εξασφαλίσουν την χρηματοδότησή τους από το τραπεζικό σύστημα και να κερδίσουν ένα είδος ασυλίας για κάθε οικονο� �ική παρανομία τους. Τα μίντια χρειάζονται έτσι την κυβέρνηση, όσο και η κυβέρνηση τα έχει ανάγκη για να προπαγανδίζει το μήνυμά της. Κατά τρίτον, η πολιτική συνεχίζει να είναι ένα κλειστό κλάμπ για λίγους, που έχουν την εύνοια των δύο άλλων μερών των ελίτ (των μίντια και των πλουσιών).

Ο Θάνος Δημάδης καταθέτει την άποψη ότι είναι αυτές ακριβώς οι ελίτ που όσο πιο δυνατές γίνονται, τόσο πιο πολύ στρέφουν μια μερίδα του κόσμου στην Ελλάδα να βρει καταφύγιο στον εξτρεμισμό, όπως δείχνει η άνοδος των ποσοστών της Χρυσής Αυγής, και τον συντηρητισμό που σαρώνει την ελληνική κοινωνία.


Πηγή: http://www.ramnousia.com/